هر سال با نزدیک شدن به جشن‌های پیروزی انقلاب، شاخص‌ترین
بخش این جشن‌ها که جشنواره فیلم فجر است تمام توجهات را به سمت خود جلب می‌کند و صداوسیما
که به فرموده بنیانگذار انقلاب حضرت امام خمینی(ره) به‌مثابه دانشگاه است، سعی می‌کند
با برنامه‌های ویژه‌ای که برای پوشش این جشنواره تدارک دیده علاوه بر اطلاع‌رسانی این
رویداد، دانش مردم را نسبت به هنر سینما در ایران افزایش دهد.

امسال هم مثل ادوار گذشته شبکه‌های مختلف سیما ویژه‌برنامه‌های
خود برای پوشش جشنواره فجر را اعلام کرده‌اند که البته اعلام این اسامی سوالات
زیادی را هم برانگیخته است؛ مثلا این که نام مجری قدیمی‌ترین برنامه سینمایی
تلویزیون یعنی برنامه «هفت» که حضور آن روی آنتن برای شب‌های جشنواره قطعی است،
هنوز اعلام نشده یا مشخص نیست که قرار است برنامه‌های شبکه دو و شبکه شما در مورد
جشنواره چه تفاوت ماهوی باهم داشته باشند چون با وجود ادعاهای دائمی در مورد تفاوت
برنامه‌های سینمایی با یکدیگر یا داشتن دیدگاه‌های متفاوت نسبت به سینما در این
برنامه‌ها در بیشتر اوقات شاهدیم این برنامه‌های سینمایی مانند نان‌های یک‌شکلی هستند
که همه از تنور صداوسیما بیرون می‌آیند.

البته نمی‌توان مسئولیت کمبودهای این برنامه‌ها را مستقیما
متوجه رسانه ملی کرد؛ مدیران میانی در این رسانه و وجود بعضی از دوستان و آشنایانی
که همیشه از الطاف صداوسیما بهره‌مند می‌شوند مشکل اصلی این‌گونه برنامه‌هاست؛ ضمن
این‌که همین مدیران میانی به‌جای دیدِ درازمدت برای تربیت مخاطب و افزایش شعور و
سواد سینمایی آن‌ها فقط به پرکردن آنتن می‌اندیشند و مخاطب با یک‌سری اطلاعات خام
روبه‌روست که گاهی فهم ناقصش از آن، به درک او از سینمای ایران لطمه می‌زند.

رسانه ملی در کنار سینما مانند دو بال پرواز در دنیای تصویر
هستند که می‌توانند سطح فرهنگ ایرانیان را افزایش دهند؛ چه خوب است که با نزدیک
شدن به موسم جشنواره فجر مدیران با بازنگری در اهداف برنامه‌های سینمایی تلویزیون،
بار علمی آموزشی آن‌ها را بالاتر ببرند.